Αγίου Σαμψών του Ξενοδόχου: Ο κληρικός Γενέσιος, υπηρετούσε ως νοσοκόμος στο Πανδοχείον του Σαμψών στην Κωνσταντινούπολη. Επειδή όμως ήταν αμελής και τεμπέλης και δεν φρόντιζε όπως έπρεπε τους αρρώστους, ο άγιος Σαμψών εμφανίστηκε αρχικά στον ύπνο του και τον παρακίνησε να επιμελείται καλά τους αρρώστους, για να μην υποφέρουν.
-Μετά από κηδεία δεν πρέπει να γυρίσεις στο σπίτι σου αμέσως, για να μην μεταφέρεις το Χάρο εκεί αλλά επίσης πρέπει να γυρίσεις από διαφορετικό δρόμο από αυτόν που όταν συνόδευσες την σωρό.
Οι πιστοί όταν προσευχόμαστε, μαζί με το καντηλάκι που θα ανάψουμε, θυμιατίζουμε το χώρο και τα εικονίσματα. Αν, όμως, κάποιος μας ρωτήσει για ποιο λόγο θυμιατίζουμε, ξέρουμε να απαντήσουμε; Δυστυχώς αρκετοί από τους πιστούς που προσφέρουν στον Κύριο επιμελώς και με ευλάβεια θυμίαμα, όταν βρεθούν αντιμέτωποι με αυτήν την ερώτηση, δεν γνωρίζουν τι να απαντήσουν.
Το Σάββατο 27 Ιουνίου είναι η πρώτη συνάντησή μας στον Ναό της Αναλήψεως κάτω από την όμορφη σκιά του φτελιά. Για να προετοιμάζουμε τον εαυτό μας, για τα θέματα που θα συζητήσουμε μέσα στην όμορφη παρέα μας, θα προτείνουμε ένα θέμα που μας "καίει" όπως λένε οι νέοι την ορθόδοξη λογική μας.
Η Ορθόδοξη Εκκλησία ήταν ενωμένη με τους Καθολικούς μέχρι το 1054, οπότε και επήλθε οριστικά ο χωρισμός Της από εκείνους. Ο Άγιος και Μέγας Βασίλειος βέβαια (330-379 μ.Χ.), τον οποίο ως γνωστόν, αναγνωρίζουν ως Άγιο και Μέγα και οι Καθολικοί, είχε μιλήσει από τον 4ο ακόμη αιώνα για τα σφάλματα των Καθολικών, λέγοντας χαρακτηριστικά:
Ας φοβηθούμε, αδελφοί, έχοντας πάντοτε μπροστά στα μάτια μας τα πάθη του Σωτήρα. Ας μελετούμε πάντοτε τα παθήματά του· διότι για μας έπαθε ο απαθής Δεσπότης· για μας σταυρώθηκε ο μόνος αναμάρτητος.
Η Αγία Φεβρωνία, ήταν περιζήτητη νύμφη για την σωματική της ομορφιά. Το ίδιο όμως έλαμπε και η αγνή ψυχή της. Για το λόγο αυτό σε ηλικία 17 ετών, επέλεξε το δρόμο της άσκησης και της εγκράτειας στο μοναστήρι όπου ηγουμένη ήταν η θεία της, Βρυένη και βρισκόταν στην Μεσοποταμία (στην πόλη της Νισίβεως, που λέγεται Αντιόχεια της Μυγδονίας και βρισκόταν στα σύνορα του Βυζαντινού και Περσικού κράτους).
ΠΟΙΟΥΣ ΠΙΑΝΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ; ΕΠΙΤΡΕΠΕΤΑΙ ΤΟ ΞΕΜΑΤΙΑΣΜΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ; Ο φθονερός, όταν βλέπει κάτι το καλό στον άλλο, υποφέρει. Το ίδιο παθαίνει και ο πανούργος διάβολος. Διάβολος και φθονερός φθονούν το καλό του άλλου. Έχουν μεταξύ τους το κοινό αυτό σημείο. Κι ο διάβολος το «εκμεταλλεύεται». Περνά μέσα απ’ αυτό, (=φθόνο) την κακία του σ’ ανθρώπους.
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΕΣ KAI ΠΤΥΧΙΑΚΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΣΧΟΛΗΣ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ ΤΗΣ Ι. Μ. ΤΡΙΚΚΗΣ ΚΑΙ ΣΤΑΓΩΝ Την Παρασκευή 26 Ιουνίου στις 5 το απόγευμα στον Νέο Ιερό Ναό Αγίας Παρασκευής Φλαμουλίου με τις ευλογίες του Προέδρου της Σχολής Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Τρίκκης και Σταγών κ.κ. Χρυσοστόμου θα πραγματοποιηθούν οι Διπλωματικές και Πτυχιακές εξετάσεις του σχολικού έτους 2019-20.
Τα μέλη της Εκκλησίας για να αγιαστούν, είναι απαραίτητο να μετέχουν στα Μυστήριά της. Μυστήρια στη χριστιανική ορολογία είναι ιερές τελετές, με τις οποίες μεταδίδεται στον άνθρωπο η χάρη του Θεού.
Η νεολαία και ο Χριστός. Ποιός είναι Αυτός; Ο Κύριος μας πολλές φορές μέσα από το Ιερό Ευαγγέλιο αναφέρεται στα παιδιά.. Μάλιστα τα έχει τοποθετήσει ως οδοδείκτες στον δρόμο προς την Σωτηρία της ψυχής, αφού έχει πει ότι εάν μοιάσουμε την ψυχή ενός μικρού παιδιού θα έχουμε και την Βασιλεία των Ουρανών.
ΤΟ ΚΟΜΠΟΣΧΟΙΝΙ Σκέψεις ενός Αγιορείτου Μοναχού Ας σταθούμε για λίγο και ας κοιτάξουμε ένα μικρό κομποσκοίνι, σαν αυτό που κατασκευάζεται από μαύρο μαλλί στο Άγιον Όρος. Είναι μία ευλογία από έναν Άγιο τόπο. Όπως τόσα άλλα που έχουμε στην Εκκλησία, είναι κι αυτό μία ευλογία ετοιμασμένη και δοσμένη σε μας από κάποιον εν Χριστώ αδελφό η πατέρα, έναν ζωντανό μάρτυρα μιας ζώσης παραδόσεως. Είναι μαύρο το χρώμα του πένθους και της λύπης και αυτό μας θυμίζει να είμαστε νηφάλιοι και σοβαροί στη ζωή μας.
Το ιερό Βήμα βρίσκεται στο ανατολικό άκρο του ναού. Λέγεται έτσι επειδή βρίσκεται πιο ψηλά από τον υπόλοιπο ναό, κατ’ επίδραση των ρωμαϊκών βασιλικών, οι οποίες ήταν υπερυψωμένες στο σημείο αυτό.
Ο Άγιος Νικήτας, γεννήθηκε στην κωμόπολη Μανδράκι της Νισύρου το 1716, από πλούσιους γονείς. Ο πατέρας του ήταν δημογέροντας του νησιού, έπεσε όμως στη δυσμένεια των Τούρκων και για να αποφύγει τις τιμωρίες, εξισλαμίσθηκε με όλη του την οικογένεια και μετακόμισε στη Ρόδο.
Η συμμετοχή των πιστών στην Θεία Κοινωνία κρύβει πολλά λάθη και πολλές παρατυπίες που δυστυχώς δεν τις αντιλαμβανόμαστε Πολλοί χριστιανοί δεν γνωρίζουν πως πρέπει να προσέλθουν για να μεταλάβουν. Γι’ αυτό και αμαρτάνουν προσερχόμενοι με αταξία, ασέβεια και αναισθησία.
Στους πρώτους χριστιανικούς χρόνους ο Απόστολος Παύλος αποκαλεί Αγίους όλους τους βαπτισμένους Χριστιανούς, που ζουν σύμφωνα με το Ευαγγέλιο, που αγωνίζονται για την σωτηρία της ψυχής τους και που επιδιώκουν να κατακτήσουν την Βασιλεία του Θεού (Ρωμ. α’,7 – Α’ Κορ. α’,1-2 – Εβρ. ς’,10).
Η μνήμη του θανάτου δίνει μεγάλη θέρμη στον πνευματικό ζήλο. Και όταν κανείς σκέπτεται ότι ίσως πεθάνει μετά από μία στιγμή, μετά από λίγη ώρα, μετά από μία μέρα, ένα μήνα, ένα χρόνο, η σκέψη αυτή είναι μία θέρμανση του ζήλου, ώστε να προσέχει τον εαυτό του, να μην αμαρτήσει, να μη σκεφθεί κακό, να μη μιλήσει άσχημα και να μην πράξει κακό.
Ο Άγιος Τύχων, έζησε στα χρόνια των αυτοκρατόρων Αρκαδίου και Ονηρίου. Καταγόταν από ευσεβή οικογένεια, οι δε ενάρετοι γονείς του τον ανέθρεψαν «εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου», γι' αυτό πολύ γρήγορα ο Τύχων διακρίθηκε για το ήθος του χαρακτήρα του, τη σύνεση, τη διάκριση και τη μελέτη των θείων Γραφών.