Η νεολαία και ο Χριστός. Ποιός είναι Αυτός;
Ο Κύριος μας πολλές φορές μέσα από το Ιερό Ευαγγέλιο αναφέρεται στα παιδιά.. Μάλιστα τα έχει τοποθετήσει ως οδοδείκτες στον δρόμο προς την Σωτηρία της ψυχής, αφού έχει πει ότι εάν μοιάσουμε την ψυχή ενός μικρού παιδιού θα έχουμε και την Βασιλεία των Ουρανών.
Αναφέρεται στο Ιερό Ευαγγέλιο και λέει αφήστε τα παιδιά να έλθουν προς εμένα, να με πλησιάσουν, να με αγγίξουν, να με γνωρίσουν, να έλθουν κοντά χωρίς μη, χωρίς φόβο και αυστηρότητα, να έλθουν να μοιραστούν την Αγάπη του Θεού.
Σήμερα η νεολαία μας λείπει από την εκκλησιαστική ζωή στο μέτρο που ο Χριστός θα ήθελε να έχει δίπλα τα παιδιά του. Υπάρχει η παρουσία αλλά όχι όπως θα έπρεπε να είναι. Το μαρτυρούν οι εικόνες των Ιερών Ναών όπου οι ηλικιωμένοι υπερτερούν των νέων ανθρώπων.
Αυτό πραγματικά λείπει από κάθε ενορία και συμβαίνει από λάθη των πιστών και κληρικών πολλές φορές.
Οι παππούδες φέρνουν τα παιδιά στην εκκλησία με συστάσεις μην κάνεις θόρυβο, μην τρέχεις, μην μιλάς, μην γελάς, κάνε μετάνοια, κάνε Σταυρό, πρόσεχε, όχι έτσι, κοίτα τα άλλα παιδάκια πως κάθονται φρόνιμα, θα σε φωνάξει ο Χριστούλης και η Παναγίτσα και βέβαια θα σε μαλώσει ο Παπάς (ειδικά αν είναι ψηλός και με πλούσια γενειάδα, αυτό πιάνει). Τρομοκρατία από δήθεν ευλάβεια.
Οι γονείς δεν έχουν χρόνο να έρθουν στην εκκλησία, απουσιάζουν δυστυχώς οι περισσότεροι, άλλοι λόγω χρόνου, άλλοι λόγω κούρασης,λόγω εργασίας ( ψάξτε να δείτε τι έχει πει ο Άγιος Κοσμάς για την Κυριακάτικη εργασία), λόγω ιδεολογίας και στάση ζωής ( Ήμαρτον), άλλοι πάλι χωρίς να ξέρουν για ποιον λόγο δεν έρχονται, μερικοί είναι τα μικρά αυτά τρομοκρατημένα παιδάκια που πηγαίνανε με τις γιαγιάδες στην εκκλησία και αποκόμισαν αυτή την ωραία συμπεριφορά που εξηγήσαμε πιο πάνω, με αποτέλεσμα να σταματήσουν από την εκκλησία αφού εκεί πάντοτε κινδύνευαν από κάποιον να τους μαλώσει και να αισθανθούν άσχημα, έτσι κάπως αποκόπηκαν από τον Θεό.
Υπάρχουν και τα λάθη ημών των κληρικών που πολλές φορές προσκολλημένοι στις μεγάλες ηλικίες ανθρώπων χάνουμε την επαφή με τα παιδιά και τους νέους. Βλέπετε οι νέοι μας πλησιάζουν τυπικά και ουσιαστικά, ενώ οι μεγαλύτεροι μας καλοπιάνουν, μας εκθειάζουν, μας κάνουν να αισθανόμαστε Βασιλιάδες σε ξένο Βασίλειο. Αυτό μας αρέσει κάποιους κληρικούς και από εκεί ξεκινούν άλλα δεινά όπως ο γεροντισμος( ακόμα και σε έγγαμους Ιερείς), η δημιουργία"αυλικών" γύρω από τον Ιερέα και η απουσία επικοινωνίας με όλο το ποίμνιό μας. Υπάρχει και το λάθος της έλλειψης κατηχητικών συναθροίσεων με δικαιολογία ότι δεν έρχονται ή ότι είναι λίγα τα παιδιά, χάνοντας έτσι όχι μόνο το απολωλόν πρόβατο αλλά σχεδόν όλο το μελλοντικό ποίμνιο της εκκλησίας.
Αυτές είναι οι αρχικές πηγές που δημιουργούν την απόσταση, την απουσία των νέων από την σχέση τους με τον Θεό. Έπειτα ακολουθεί η ροή της σύγχρονης ζωής που κατακλύζει τον νέο με λάθος προτεραιότητες, λάθος πληροφορίες, λάθος επιλογές και οι εφήμερες προσδοκίες υλικών αγαθών.
Ο νέος σήμερα βέβαια προστατεύεται και από τον στενό οικογενειακό κύκλο ώστε να αποφευχθεί και ο κίνδυνος να αγαπήσει τον Χριστό και αυτό ίσως τον οδηγήσει στον μοναχισμό ή και στην Ιερωσύνη. Θεωρούν ότι επιλέγοντας κάτι τέτοιο ο νέος χάνει άδικα την ζωή του και οι γονείς το παιδί τους. Τον να έλθει κάποιος διακονητής στην Χάρη του Θεού είναι ευλογία και παρουσία ομολογίας στην όντως αληθινή ζωή και όχι απουσία.
Ο νέος σήμερα έχει μπερδευτεί για τον ρόλο του εντός της εκκλησίας, θεωρεί ότι από κάποια ηλικία και πάνω θα αρχίσει να ασχολείται με τα του Θεού, ποιός όμως ξέρει πόσος θα είναι ο χρόνος του και ποια θα είναι η πραγματική κατάληξη της ψυχής του; Οφείλει στον εαυτό του να φροντίζει την πνευματική του υγεία, είναι χάρισμα η επαφή του με τον Θεό, είναι ευλογία στην πορεία της ζωής να έχεις συντροφιά τον Θεό.
Αυτό που πρέπει να κάνουμε σήμερα όλοι μας είναι να πλησιάσουμε την εκκλησία και τον Θεό χωρίς κόμπλεξ, χωρίς δισταγμό, με Αγάπη να αρχίσουμε να ψάχνουμε πληροφορίες από έγκυρες πηγές ( όχι τα παράδοξα ορισμένων) για τον Θεό, για την ζωή μας με τον Θεό, για την παρουσία του Θεού στην ζωή μας.
Ένας νέος όπου εκκλησιάζεται, κάνει νηστεία, εξομολογείται και έχει πνευματικό ή που κάνει Σταυρό πρίν και μετά το φαγητό δεν είναι άρρωστος αλλά υγιείς. Ένας νέος που συμμετέχει σε κύκλους μελέτης, κατηχητικά, συνάξεις πνευματικές και που πηγαίνει σε ομιλίες δεν είναι "διαφορετικός" αλλά περισσότερο φυσιολογικός.Ο νέος που κοινωνεί συχνά των Αχράντων Μυστηρίων δεν είναι προβληματικός ή "ελαφρύς στο μυαλό" αλλά απλά φροντίζει την ψυχή του, την πνευματική του υγεία. Ο νέος που έχει μυστηριακή ζωή δεν υπολείπεται σε τίποτα των υπολοίπων νέων, ξέρει και μπορεί εξίσου να χαίρεται την ζωή, μπορεί να αισθανθεί τα της ζωής με την ίδια ευκολία και καλύτερα θα λέγαμε αφού μέσα από την μυστηριακή ζωή οι επιλογές του θα φιλτράρονται και θα είναι ποιοτικές και ποσοτικές και επουδενί δεν θα βλάπτουν την ψυχική υγεία του αλλά και των γύρων του.
Βλέπετε οι εικόνες που έρχονται στην ζωή μας από την εκκλησία είναι παρεξηγήσιμες από τους ανθρώπους. Παράδειγμα ο Ιερέας λέει μην είστε άβουλοι στην χρήση των οινοπνευματωδών ποτών, να έχετε εγκράτεια και όμως όλοι τον κατηγορούν,τον παρεξηγούν ως αυστηρό, έρχεται το κράτος και λέει μέσα από τους νόμους και τις συστάσεις, προσοχή στο αλκοόλ και την υπερβολική χρήση του ειδικά σε οδηγούς και ο κόσμος (σε κάποιο βαθμό όχι δυστυχώς) το σκέπτεται σοβαρά και το διατηρεί για την σωματική ακεραιότητα. Αλλιώς το αντιμετωπίζουμε στην εκκλησία αλλιώς στην κοσμική ζωή μας.
Αυτά τα φίλτρα τα αποκτούμε μέσα από την οικογένειά μας αλλά και από την μυστηριακή ενεργή ζωή μας.
Η εκκλησία δεν αποχαυνώνει τους νέους αλλά τους καθιστά την Σοφία του Θεού στην διάνοια τους ώστε οι επιλογές τους να μην έχουν δυσάρεστες συνέπειες και να μην έρχονται σε θέσεις δύσκολες.
Ο Χριστός προστατεύει τους νέους, τους αγαπά και τους θέλει κοντά Του, δεν τους ελέγχει για τα λάθη αλλά τους νουθετεί, ως καλός και αληθινός φίλος τους δέχεται με Αγάπη και τους ομιλεί την γλώσσα της αλήθειας η οποία δυστυχώς στην ψεύτικη ζωή μας είναι σκληρή αλλά είναι με αληθινή αγάπη.
Όλοι θέλουμε μέσα στον κύκλο των κοινωνικών επαφών μας να έχουμε έναν φίλο που θα μας αγαπά, θα μας διορθώνει με αγάπη και δεν θα κάνει εκπτώσεις στα πιστεύω της ζωής του ή στην δική μας αλλά θα είναι εκεί πραγματικά ως φίλος και αδερφός..
Εδώ σηκώνει μια άλλη μεγαλύτερη συζήτηση... Είναι ωραίο να λέμε στους νέους ελάτε όπως είστε αλλά να τους λέμε επίσης και πως πραγματικά είναι εδώ που έρχονται, γιατί παρατηρείται να αλλάζει η εκκλησία για να πλησιάσει τους νέους και χάνουμε την ουσία του Χριστού και την ευλάβεια που πρέπει να επιδεικνύουμε δίπλα και εντός Του. Ο Χριστός είναι Αγάπη και από μόνος Του είναι τόσο ερωτεύσιμος για να χρησιμοποιήσουμε τον όρο των νέων, που δεν χρειάζεται να κάνουμε εκπτώσεις των χριστιανικών ηθών για να τον αγαπήσουν οι νέοι.
Ευχόμαστε οι νέοι να αναθεωρήσουν αυτά που πολλοί τους προκαλέσαμε εν αγνοία μας, να ψάξουν να διορθώσουν την σχέση με τον Θεό και να ξαναβρούν αυτή την αίσθηση που είχαν όταν πρωτοφορούσαν την διακονική στολή για να διακονήσουν στον φίλο τους.
Ποιός είναι Αυτός;
Αυτός είναι ο Υιός του Θεού, ο φίλος μας, ο αδερφός μας, η Σοφία μας, ο οδοδείκτης και η Αιώνια ζωή.
-. Ο Ανάξιος. -