Όλα αυτά που γενικά μας συμβαίνουν είναι: Βάσανα ή Ευλογία;
Βάσανα ή Ευλογία;
Πολλές φορές ίσως τις περισσότερες, ο άνθρωπος στα δύσκολα αναφέρεται για τα προβλήματα του ως "βάσανα" τα οποία των ταλαιπωρούν, προσπαθεί να τα εξηγήσει μέσα από τον έλεγχο στον εαυτό του αν πληρώνει όπως λέμε ανεξομολόγητες παλιές αμαρτίες.
Αυτό είναι και το θέμα που εξετάζουμε με αυτή την ανάρτηση...... Ποιός είναι ο σκοπός του ανθρώπου; Ποιός είναι ο προορισμός του Χριστιανού;
Η Αγιότητα!!!! Η πολυποθούμενη αυτή κατάσταση που θα μας φέρει με το πλήρωμα του χρόνου δίπλα στον Θεό, δίπλα στον Πατέρα μας. Αυτός είναι ο προορισμός που ο Χριστός μας έθεσε από την επίγεια δράση Του.
Αν τρέξουμε στο παρελθόν και ειδικότερα στους βίους των Αγίων θα δούμε ότι όλοι οι Άγιοι είχαν από ένα ή και περισσότερα " βάσανα" έτσι όπως εμείς τα θεωρούμε.... Άλλος είχε αρρώστιες(Πορφύριος, Παϊσιος), άλλος είχε διωγμούς,(Χρυσόστομος) άλλος είχε βασανιστήρια(Εφραίμ εκ Τρίκκης), εξορία(Λουκάς ο Ιατρός), φυλακή(Παύλος, Νικόλαος), άδικες κατηγορίες(Νεκτάριος), κακουχίες επιβίωσης(Πρόδρομος), φτώχεια (Βασίλειος) και πόσους ακόμα μπορούμε να ονομάσουμε, αμέτρητοι Άγιοι, αμέτρητα " βάσανα".
Σήμερα όλοι μας έχουμε ανάλογα "βάσανα" όπως είναι η έλλειψη επικοινωνίας στο ζευγάρι, το παιδί που επαναστατεί, η ψυχολογική κακοποίηση, ο διωγμός στο χώρο της οικογένειας ή στην εργασία και στην κοινωνία, η διακονία ενός αρρώστου ή μια προσωπική ασθένεια, η φτώχεια, ο εγκλεισμός που ισούται με την φυλακή, συμβατικοί γάμοι, ανεργία που οδηγεί σε κακουχίες επιβίωσης, απόλυτες στάσεις που οδηγούν σε εξορία ανάμεσα σε γονείς και παιδιά ή ανδρόγυνα, υπάρχουν αμέτρητα "βάσανα" που αν το σκεφτούμε πνευματικά μας σπρώχνουν προς την Αγιότητα και όχι προς τον αφανισμό.
Εδώ θα βάλουμε όμως και μια άλλη παράμετρο που οι Άγιοι το ήξεραν λόγω της πνευματικής άσκησης τους....
«Ον αγαπά Κύριος παιδεύει»......πρὸς Ἑβραίους ἐπιστολὴ τοῦ ἀποστόλου Παύλου (κεφ. ιβ´ στ. 1-13)
Ο Απόστολος Παύλος τον επαναλαμβάνει, τον ερμηνεύει και τον αναπτύσσει με τρόπο πειστικό. Ξεκινάει απο τις δοκιμασίες και τις θλίψεις των μαρτύρων της πίστεως. Τί τράβηξαν και τί ἀπερίγραπτα μαρτύρια υπέμειναν, για να μην προδώσουν την πίστη τους, αλλὰ να μείνουν πιστοὶ στο Θεό! Όλα αυτὰ τα γνώριζε ο Θεὸς και τα επέτρεψε, όχι για να τους τιμωρήσει, όχι να τους συντρίψει, αλλὰ να τους αναδείξει. Μικρού χρόνου η δοκιμασία και ο πόνος, μακρὰ όμως η τιμὴ και η δόξα και στη γή αυτὴ και στὸν ουρανό. Αυτοὺς τους μάρτυρες τους προβάλλει ο θείος Παύλος ως υποδείγματα θάρρους και υπομονής και ως πηγὴ εμπνεύσεως καὶ παραδειγματισμού.
Σημαντική παράμετρος για έναν Χριστιανό η φράση του Αγίου Παύλου....Το λεγόμενο"βάσανο" είναι το μέσον ανάδειξης του κάθε υποψήφιου Αγίου.... Οπότε περνάμε από την λέξη "βάσανο" στην λέξη Ευλογία από τον Θεό ώστε να μπορέσουμε να σώσουμε την ψυχή μας από τον αγώνα τον καλό στις δοκιμασίες της ζωής...
Κάποιος θα πει..... Βαριά κουβέντα το υποψήφιος Άγιος... Όχι αδερφοί μου δεν είναι..... Άγιος δεν είναι μόνο οι Άγιοι που υπάρχουν στις Τοιχογραφίες των Ναών μας αλλά και ο Άγιος της διπλανής πόρτας.... Πολλοί άνθρωποι καθημερινά εξασκούνται στην Αγιοσύνη με την υπομονή, την συγχώρεση, την καρτερία, την προσφορά, την αγάπη, την άμισθη διακονία τους, με την νοσηλεία τους σε αρρώστους, τον ευαγγελισμό του Θείου Λόγου, με το καλό παράδειγμα τους εξασκούν την Αγιοσύνη και ας μην τους γνωρίζουμε για να πάμε να τους προσκυνήσουμε εν ζωή.
Ίσως και κάποιος πει ότι οι Άγιοι είχαν ταπεινότητα, κοιμόντουσαν σε ένα σανίδι και τρώγανε ένα ξεροκόμματο, με συνεχή νηστεία και προσευχή, δεν ήταν όπως εμείς σήμερα στην κοινωνία που ζούμε.
Ας το δούμε και αυτό: Υπάρχει ένας κανόνας στην ζωή μας και αυτός είναι η κοσμική αίσθηση, δηλαδή η επιρροή του επίγειου κόσμου στην πνευματική μας κατάσταση.... Αυτή η αίσθηση ξυπνάει την έπαρση, τον εγωισμό, την ραθυμία, την κενοδοξία, την φιλαυτία και κάθε λογής συναίσθημα που μπορεί να μας αποτραβήξει από την πνευματική άσκηση και να καταλήξουμε να θαυμάζουμε τον εαυτό μας γι'αυτό που έχει γίνει στα μάτια του κόσμου..... Πολλοί Άγιοι θέλοντας να κρατήσουν την ταπεινότητα επέβαλλαν στον εαυτό τους δύσκολες συνθήκες ώστε να μπορούν να ισσοροπούν και να παραμένουν σε εγρήγορση, οπότε έκοβαν κοσμικές ανέσεις ώστε η ταλαιπωρία του σώματος να γεννά ανάγκη προσευχής....Δεν σε κάνει Άγιο το σανίδι αλλά η απόφαση και ο τρόπος να χαλιναγωγείς τα πάθη σου ή να τα αποκόπτεις.
Άγιοι ασκητές με δύσκολες συνθήκες κατάφεραν να Αγιάσουν αλλά και Άγιοι που κοιμόντουσαν σε κρεβάτι κανονικό όπως ο Άγιος Νεκτάριος επίσης χαριτώθηκε γιατί το "βάσανο" δηλαδή η ευλογία από τον Θεό ήταν οι άδικες κατηγορίες και η Αγία υπομονή που έδειξε.
Φθάνουμε σιγά σιγά στο συμπέρασμα ότι τα βάσανα μας είναι η ευλογία του Θεού ώστε να αναδείξουμε με τον αγώνα μας τα στοιχεία της Αγιοσύνης που έχει προσδώσει σε εμάς ο Θεός...Για να πετύχουμε τον στόχο της Αγιοσύνης εν ζωή πρέπει να αγαπήσουμε το δήθεν "βάσανο" σαν μια Ευλογία από Τον Θεό, σαν ένα δώρο να μπορέσουμε να βρισκόμαστε σε μια πνευματική εγρήγορση.
Παιδαγωγεί, λοιπόν, ο Θεὸς και δοκιμάζει και επιτρέπει θλίψεις «ἐπὶ τὸ συμφέρον, εἰς τὸ μεταλαβεῖν τῆς ἁγιότητος αὐτοῦ».
Βάσανα ή Ευλογία;
- Ο Ανάξιος -