Μεταφέρουμε προς ενίσχυση ένα περιστατικό που ζήσαμε τις τελευταίες ημέρες...Αν και μερικοί μπορεί να μην τα πιστεύουν ή να νομίζουν ότι τα γράφουμε για να προσυλητίσουμε, εμείς τα βιώσαμε και τα γράφουμε ώστε να ενισχυθεί η πίστη μας και να αναπτερωθεί η χαμένη ελπίδα μας.
Ένα απόγευμα όπου βρισκόμαστε στο Κοιμητηριακό Ναό του Αγίου Νικολάου όπου βρίσκεται αγέρωχος στο χωριό της Μεγάρχης Τρικάλων από τον 15ο Αιώνα, ένα μικρό παιδί εισήλθε στον Ναό για να ανάψει ένα κεράκι και αμέσως βγήκε έξω φωνάζοντας την μητέρα του ότι είδε κάποιον εντός του κυρίου Ναού με άσπρα ρούχα και μια γραμμή στα πλάγια αυτής της στολής που έμοιαζε σαν αυτή που φορούν οι Ιερείς, αμέσως με φώναξε η μητέρα του παιδιού και εισήλθαμε εντός του Ναού με τον μικρό, ανοίξαμε τα φώτα και διαπιστώσαμε ότι δεν ήταν κανείς εκεί αλλά το παιδί αναγνώρισε την στολή στην εικόνα του Αγίου Νικολάου.
Στο σημείο υπήρχαν και άλλοι άνθρωποι είς εξ αυτών τον περίμενε μια μεγάλη δοκιμασία τις επόμενες ημέρες.
Αξίζει να πούμε την εύγλωττη απορία του μικρού γιατί αυτός ο άνθρωπος ήταν εκεί και μέσα στα σκοτάδια και πως γίνεται να εξαφανίστηκε;
Του απάντησα με όση απλότητα θα μπορούσε να δεχθεί το παιδικό του μυαλό, ότι εάν αυτός ήταν ο Άγιος Νικόλαος τότε πού αλλού θα μπορούσε να είναι αφού αυτός ο Ναός είναι το σπίτι του. Οι Άγιοι δεν μένουν αδρανείς αλλά προσεύχονται νυχθημερόν για τον κόσμο, για όλους αυτούς που τους έχουν ανάγκη και προσεύχονται για τις πρεσβείες τους στον Κύριο.... Κάποιο λόγο θα είχε ώστε αυτή την στιγμή να αφήσει ο Άγιος να φανερωθεί σε εσένα που τα μάτια σου είναι αγνά αλλά και να είμαστε και εμείς εδώ ως μάρτυρες.... Έχει τον σκοπό του για καλό.
Μετά από λίγες ημέρες ξεκίνησε η δοκιμασία του ανθρώπου που ανέφερα, διαπιστώθηκε η αρρώστια του καρκίνου και ξεκίνησε ένας Γολγοθάς εξετάσεων, τρείς αξονικές δείχνουν την επιθετικότητα της αρρώστιας όπου εξαπλωνόταν γρήγορα φθάνοντας στο σημείο να οριστεί χειρουργείο.
Όντως πήγε ο άνθρωπος στο Νοσοκομείο όμως κατά περίεργο λόγο ο Ιατρός θέλησε πρίν τον βάλει στο χειρουργείο να τον στείλει πίσω στα Τρίκαλα από την Αθήνα ώστε να κάνει μια τελευταία αξονική και ήθελε να είναι από το ίδιο εργαστήριο που ήταν και οι προηγούμενες..... Ήρθε ο άνθρωπος κοιμήθηκε στο σπίτι του, άναψε το πρωί στον Άγιο Νικόλαο και πήγε για την ακτινογραφία.
Ω του θαύματος η ακτινογραφία βγήκε πεντακάθαρη, χωρίς κανένα ίχνος, μια αξονική που του έδωσε πάλι ελπίδα ζωής, ένα θαύμα εκ Θεού με τις πρεσβείες του παππούλη μας του Αγίου Νικολάου.
Ποτέ αδερφοί μου να μην χάνουμε την ελπίδα της σωτηρίας σε όποιο πρόβλημα και να ταλανίζει την ψυχή και το σώμα μας. Έστω και με ένα κεράκι ο Άγιος λυγίζει κάθε αρρώστια διότι έχει τον καλύτερο Ιατρό τον Κύριο Ιησού Χριστό.... Δόξα τω Θεώ πάντων ένεκεν.
Θαυμαστός ο Θεός εν τοίς Αγίοις Αυτού.
-. Ο Ανάξιος -