Χριστέ μου.......
Σου γράφω πάλι από ανάγκη
η ώρα πέντε το πρωί
το μόνο πράγμα που 'χει μείνει
όρθιο στον κόσμο είσαι εσύ
Τι να τις κάνω τις τιμές τους,
τα λόγια τα θεατρικά,
μες στην οθόνη του μυαλού μου
χάρτινα είδωλα νεκρά.
Να μ' αγαπάς Χριστέ μου όσο μπορείς να μ' αγαπάς.
Κοιτάζοντας μες στον καθρέφτη
βλέπω ένα πρόσωπο γνωστό
κι ίσως η ασχήμια του να φύγει
μόλις πλυθώ από την λέξη σε συγχωρώ..
Βρωμάει η ανάσα απ' την αμαρτία
βαραίνει ο νους μου απ' τα πολλά
στον τοίχο η γλυκιά η Παναγία
σε φέρνει ακόμα πιο κοντά.
Να μ' αγαπάς Χριστέ μου όσο μπορείς να μ' αγαπάς.
Αν και τελειώνει αυτό το γράμμα
η ανάγκη μου δε σταματά
σαν το πουλί πάνω στο σύρμα
σαν τον άσωτο που γυρνά.
Θέλω να 'ρθείς και να με σώσεις
το παραμύθι να μου πεις
σαν μάνα γη να μ' αγκαλιάσεις
σαν άσπρο φως να ξαναρθείς.
Χριστέ μου να μ' αγαπάς όσο μπορείς τον αμαρτωλό να μ' αγαπάς.
Αυτά τα λόγια του τραγουδιού Να μ' αγαπάς μιλούν για έναν έρωτα αυτόν τον έρωτα πρέπει να έχουμε για τον Χριστό, να περιμένουμε εκεί καρτερικά στην προσευχή να έρθει να μας σώσει και να μας κάνει να νιώσουμε το Φώς της Παρουσίας Του.
Αλλάξαμε κάποιες λέξεις να μας συμπαθούν οι δημιουργοί για λόγους ευνόητους....
- Ο Ανάξιος -