Τώρα, βλέπετε, έχουμε και αυτή την περίπτωση με τον κορονοϊό, εξ αιτίας του οποίου υπάρχει μία ταραχή σ’ όλο τον κόσμο. Εμείς οφείλουμε να έχουμε εμπιστοσύνη στον Θεό. Ακούγονται πολλά σενάρια. Όμως να μη εμπιστεύεστε στο κάθε τι που ακούτε, διότι ο κόσμος έχει τα σχέδιά του. Αλλά και ο Θεός έχει τα δικά Του σχέδια. Πάνω από όλα είναι ο Χριστός. Ο Κύριος της ζωής και του θανάτου είναι ο Χριστός. Ο Κύριος της ιστορίας είναι ο Θεός· δεν είναι οι άνθρωποι.
Μπορούν οι άνθρωποι να λένε ό,τι θέλουν, να προγραμματίζουν ό,τι θέλουν. Και δεν θα μας σώσει ούτε η Αμερική ούτε η Ρωσία ούτε η Κίνα… ούτε άλλο τίποτε από τα του κόσμου· θα μας σώσει μόνο ο Θεός. Να μη μπλέξουμε σ’ αυτά τα «γρανάζια» των σχεδίων των ανθρώπων. Εμείς να δούμε τι σχέδια έχει ο Θεός. Σ’ εκείνα να εμπλακούμε, να ανακατευτούμε, σ’ εκείνα που ο Θεός θέλει για μας. Και τι θέλει ο Θεός από μας; Ο Θεός θέλει την μετάνοιά μας!
Όπως αναφέρει ο άγιος Βαρσανούφιος, όλες αυτές οι δοκιμασίες γίνονται εξ αιτίας των αμαρτιών μας. Δεν γίνεται κάτι τυχαίο. Και τα αίτια της αμαρτίας είναι η προαίρεσις του ανθρώπου. Δεν έχουμε σωστή προαίρεση, σωστή θέληση. Επειδή δεν κάνουμε το θέλημα του Θεού αλλά κάνουμε τα θελήματα της σαρκός, γι’ αυτό και ο Θεός επεμβαίνει πολλές φορές στην ιστορία. Διαβάζουμε στην Παλαιά Διαθήκη, ότι όταν οι Ιουδαίοι ξέφευγαν από τον νόμο του Θεού, επέτρεπε ο Θεός τις γειτονικές φυλές να τους πολεμούν και να τους νικούν. Όταν επέστρεφαν στον Θεό, αν και ήσαν λίγοι, νικούσαν.
Ο Θεός τώρα μας ταρακουνάει λίγο, για να ξυπνήσουμε. Όχι για να βλέπουμε τι κάνει ο ένας και ο άλλος, αλλά για να δούμε εμείς τι πρέπει να κάνουμε, για να βοηθήσουμε τον εαυτό μας και για να βοηθήσουμε την κατάσταση. Δεν ωφελεί το να ασχολούμαστε με το τι κάνει ο ένας και ο άλλος, πατέρες, αλλά με το τι πρέπει εμείς να κάνουμε, γιατί ο Θεός για μας επιτρέπει αυτήν την δοκιμασία.
...
Επομένως αυτό που ζητά ο Θεός από μας είναι να κοιτάμε τον εαυτό μας. Η προαίρεσις μας δεν είναι σωστή, διότι αν έχουμε σωστή προαίρεση, ο Θεός θα βρει τρόπο να μας βοηθήση. Να το ξέρετε αυτό, πατέρες. Πάνω από όλα να έχουμε αυτό στον νου μας: Τι ζητάει από μας ο Θεός σε κάθε περίπτωση. Και αυτό που ζητάει ο Θεός από μας είναι η επιστροφή μας κοντά Του. Να επιστρέψουμε όλοι μας. Τίποτε άλλο.
Και όταν επιστρέφουμε εμείς, επιστρέφει ένα μέρος της Εκκλησίας και σιγά‐σιγά διορθώνεται όλη η Εκκλησία. Διότι, αν προσέχουμε «τι κάνει ο ένας και τι κάνει ο άλλος», ενώ εμείς κάνουμε χειρότερα από αυτούς, επειδή κατακρίνουμε τους ανθρώπους, τότε ποιο το όφελος; Δεν ωφελούμε κανένα. Δεν βγαίνει κανένα κέρδος, όταν ασχολούμαστε με τους άλλους. Διότι ούτε εμείς ωφελούμαστε ούτε αυτοί, αλλά μάλλον βλαπτόμαστε. Έτσι όμως δεν μπορεί να προχωρήσει η Εκκλησία.
Όλα αυτά τα είπα με αφορμή το θέμα του κορονοϊού, για να μη ακούτε τα διάφορα σενάρια που λέγονται εδώ και εκεί, διότι δεν γνωρίζουμε τι θα γίνη. Όπως και να έχη το πράγμα, ο Αντίχριστος θα έλθει, αφού η Εκκλησία το έχει πει. Όμως πότε θα έλθει, δεν ξέρουμε. Εμείς ας είμαστε έτοιμοι. Εξ άλλου και ο Αντίχριστος να έλθει, τι μας πειράζει εμάς; Επάνω από όλα είναι ο Χριστός. Τι, δηλαδή, ο Αντίχριστος είναι επάνω από τον Χριστό;
Αφού στο τέλος ο Χριστός θα νικήσει.
Δεν θα νικήσουν οι άνθρωποι ή τα σχέδια των ανθρώπων. Εάν εμείς πιστεύουμε στον Θεό, «ει ο Θεός μεθ’ ημών, ουδείς καθ’ ημών». Να μη συγχιζόμαστε και ταραζόμαστε και στενοχωριόμαστε. Μόνο να μετανοούμε. Να έχουμε σωστή μετάνοια και επιστροφή στον Θεό. Αυτό να κοιτάξουμε. Και αν δεν ταπεινωθούμε, δεν μπορεί να έλθη το έλεος του Θεού στην ζωή μας.
...
Εγώ βλέπω ότι πολλοί άνθρωποι ωφελήθηκαν. Κάνουν προσευχές, παρακαλούν τον Θεό, μελετούν, έρχονται σε συναίσθηση. Λέγουν: «Ο Θεός μας τιμωρεί, διότι και εμείς δεν αξιοποιήσαμε σωστά αυτά που είχαμε στην ζωή μας». Αυτοί που έχουν καλή διάθεση, θα ωφεληθούν. Και πιστεύω ότι μέσα από αυτό το κακό θα βγει κάτι καλό, τουλάχιστον γι’ αυτούς που έχουν καλή διάθεση. Μέσα από αυτή «την μπόρα την δαιμονική θα έλθει και η λιακάδα η θεϊκή».
Γι’ αυτό να μη ανησυχούμε, πατέρες. Εμείς έχουμε τον στόχο μας. Θα αγωνισθούμε σ’ αυτό που οφείλουμε να κάνουμε «καθ’ ημέραν», διότι το αύριο δεν είναι στα χέρια μας. Έχουμε την σημερινή ημέρα. Πώς θα δουλέψουμε σήμερα; Αυτό να κοιτάξουμε. Μη σκεπτόμαστε για αύριο και μεθαύριο.
Όταν θα έλθη η αυριανή ημέρα, πάλι θα είναι σημερινή και εκείνη η ημέρα. Εάν λοιπόν μάθουμε να δουλεύουμε σωστά κάθε ημέρα, όλη μας την ζωή θα δουλεύουμε σωστά. Ενώ, εάν αφήνουμε την ημέρα να περάσει μάταια και σκεπτόμαστε, τι θα γίνη μετά από πέντε και δέκα και είκοσι χρόνια, τότε δεν πρόκειται να κάνουμε τίποτε στην ζωή μας και θα φύγουμε από αυτόν τον κόσμο, χωρίς να έχουμε πάρει τίποτε μαζί μας…