Πολύ φασαρία για δύο μέτρα περιουσία.
Όσο εύκολα ανεβαίνεις στην ζωή τόσο εύκολα και χάνεσαι στο πάτο, όλοι μας στην ζωή θα κληθούμε να αφήσουμε όλα αυτά που δημιουργήσαμε με κόπο κάποια στιγμή για να λάβουμε την πρώτη περιουσία που μας αναλογεί και αυτό είναι δύο μέτρα Γή, μέχρι να μας καλέσει ο Κύριος μας στην Δευτέρα Παρουσία Του και να μας αποδώσει την Δικαιοσύνη Του.
Το θέμα είναι πως ενεργείς στην διάρκεια του βίου.... Καλό θα ήταν να χρησιμοποιούμε την αληθινή πίστη μας για να πορευόμαστε, όμως πολλές φορές χανόμαστε από την έπαρση ή τον πόνο.
Μια φίλη της σελίδας μας έστειλε ένα ωραίο κείμενο του αείμνηστου Ιεροκήρυκα Δημητρίου Παναγόπουλου, το οποίο τυγχάνει να το κρατώ και εγώ για την ώρα που πλέον θα περισσεύω σε αυτόν τον μάταιο κόσμο.
Δύο μέτρα γης και ένα μάρμαρο να γράφει αυτό που τόσο ωραία το αποδίδει ο Δημήτριος Παναγόπουλος.... Συμβουλή ζωής και διαθήκη στους γύρω μας.
Όταν θα σε χειροκροτούν οι άλλοι, εσύ θα βάλεις το κεφάλι κάτω και θα πεις: ''Θεέ μου, σκέπασέ με αυτήν την ώρα...''. Και όταν οι άλλοι θα σε λένε ''Μπράβο!'', εσύ να νοιώθεις ότι κλέβεις το Θεό, διότι ο Θεός είναι Εκείνος που σε έδωσε, ό,τι σε έδωσε, ώστε να σε χειροκροτούν και να σε λένε ''Μπράβο!'' οι άλλοι...
Μην αφήσεις τον νου σου ποτέ και πεις, ότι είσαι άξιος για κάτι. Πάντα να νιώθεις ότι είσαι ανάξιος. Έστω και αν είσαι άξιος... διότι και αν είσαι άξιος, δεν είσαι άξιος από δικά σου φόντα. Είσαι άξιος με δανεικά. Είναι τα χαρίσματα που σε έδωσε ο Θεός. Κατά συνέπεια πρέπει να ταπεινοφρονείς...
Γι' αυτο πάντα ο άνθρωπος πρέπει να είναι δακρυσμένος, δοξολογώντας το Θεό για όσα του έχει δώσει. Αλίμονο στον άνθρωπο, που δεν υπολογίζει το Θεό, νομίζοντας ότι, ό,τι έχει είναι δικά του και ότι τα απέκτησε με δικές του δυνάμεις...
Γιατί τότε θα έρθει μια μέρα, που θα εξευτελιστεί...
Δημητριος Παναγόπουλος (Ιεροκήρυκας)
-. Ο Ανάξιος -