Της Ελλάδος τα παιδιά. (Μέρος Γ)
Προχωρούμε στην τοποθέτησή μας με ένα ευαίσθητο θέμα όπως και είναι με τους νέους μας, την αυριανή Ελλάδα μας. Αναφερθήκαμε σε διάφορες ελευθερίες που δίνουμε εμείς οι γονείς στα παιδιά λόγω της εποχής, μη μπορώντας να αντιπαραβάλλουμε επιχειρήματα διότι απλούστατα τα παιδιά έχουν παραδειγματισθεί από την δική μας γενιά 35-55 χρόνων και η εποχή τα έχει σπρώξει να εξελίξουν αυτές τις ιδιαίτερες αλλά επικίνδυνες εκ Δύσης συνήθειες.
Η ζωή προχωρά μπροστά, ο κόσμος εξελίσεται και τα χρόνια αλλάζουν αφού σε όλους μας αρέσει αυτή η εξέλιξη, η οποία όμως είναι μια εξέλιξη που κάνει περισσότερο ρομπότ παρά ανθρώπους.
Μιλάμε για εξέλιξη και την υποστηρίζουμε και την προσφέρουμε στα παιδιά μας αλλά ως ένα εξελιγμένο πλέον έθνος δεν μπορούμε να αλλάξουμε την φτώχεια,την εκμετάλλευση,την αδικία και την εγκληματικότητα αντιθέτως αυξάνεται.
Έρχονται εικόνες στο μυαλό μου, μικρών παιδιών να επαιτούν για λίγα χρήματα, εικόνες παιδιών να περπατούν ξυπόλητα, παιδιών να δέχονται bulling για την διαφορετικότητα του χρώματος, της οικονομικής δυνατότητας, του σωματότυπου και της ήπιας ως παραξεγημένης αγαθής συμπεριφοράς τους.
Όταν έρχεται ένα παιδί στον κόσμο, είναι ένα δώρο από τον Θεό και συνάμα μια ευθύνη να μεγαλώσεις υπεύθυνα ένα παιδί του Θεού, να λάβεις μέρος σε αυτή την συνδημιουργία με τον Θεό ενός εκκολαπτόμενου Αγίου. Είναι ένα δοχείο το οποίο σου παραδίδεται κενό, γεμάτο όμως με την Χάρη του Αγίου Πνεύματος και ο Θεός σου δίνει την δυνατότητα να προσθέσεις τα στοιχεία αυτά που θα το κάνουν αυτό το παιδί κατά χάριν Θεό.
Από την στιγμή που έρχεται στην αγκαλιά σου, είσαι υπεύθυνος για ότι βάλεις μέσα σε αυτό το Αγιασμένο δοχείο. Πρέπει να βάλεις Αγάπη, τρυφερότητα, πίστη, σεβασμό, κατανόηση, να βάλεις τον Χριστό, να βάλεις την Παναγία, να βάλεις σε αυτό το δοχείο ηρεμία, γαλήνη, τάξη, υπακοή και υπομονή. Πώς θα τα προσθέσεις αυτά; Με το παράδειγμά σου. Όταν εσύ αυτά τα έχεις και τα συντηρείς και πρωτίστως τα εφαρμόζεις τότε το παράδειγμα σου αποτυπώνεται στο παιδί σου και αυτό ως σφουγγάρι κάνει όλα αυτά τα θετικά στοιχεία κτήμα του.
Δύσκολο ακούγεται και δύσκολο γίνεται αλλά και ποιός μας είπε ότι τα πάντα στην ζωή αποκτούνται εύκολα και χωρίς κόπο. Αξίζει όμως να κάνουμε αυτό τον κόπο, αξίζει να γιατρέψουμε τα λάθη μας για να γλυτώσει το παιδί μας από την ασθένεια αυτή. Καλός γονέας δεν είναι αυτός που δίνει στο παιδί του ότι θέλει ή ότι αυτός έχει στερηθεί, καλός γονέας είναι αυτός που δίνει στο παιδί του ότι ακριβώς χρειάζεται, τίποτα λιγότερο ή περισσότερο.
Αυτή είναι και η σχέση μας με τον Θεό Πατέρα μας, αν και εμείς δεν ευχαριστιόμαστε και συνήθως γκρινιάζουμε για περισσότερα, όμως Αυτός ξέρει τι χρειαζόμαστε και αυτό μας δίνει. Αυτή η παιδαγωγία Του Θεού είναι αυτή που πρέπει να ξαναδώσουμε στα παιδιά μας γιατί σήμερα δίνουμε περισσότερα από αυτά που μπορούν να διαχειριστούν και έχουμε προκαλέσει όπως έλεγε ο μακαριστός π. Ιωάννης Ρωμανίδης...." βραχυκύκλωμα μυαλού και ψυχής το οποίο είναι επικίνδυνο να προκαλέσει ηλεκτροπληξία και να χαθεί η ζωή αυτή η οποία είχε άλλο προορισμό"
Είναι ζήτημα χρόνου να δημιουργήσουμε ένα κόσμο χωρίς συναίσθηση, χωρίς φραγμούς, χωρίς αρχές και όρια, έναν κόσμο χωρίς Θεό και αυτό σημαίνει ότι θα μείνουν τα παιδιά μας έξω από την Κιβωτό του Θεού. Όσοι εισήλθαν στην Κιβωτό σώθηκαν γιατί επέζησαν με αυτά που η Κιβωτός τους πρόσφερε, όσοι έμειναν έξω χάθηκαν.
Της Ελλάδος τα παιδιά έχουν μια πλούσια κληρονομιά από τους προγόνους μας δεν χρειάζεται να τα κάνουμε να την ξεχάσουν ή να μην την μάθουν, χρειάζεται να τα κάνουμε να την αναβιώσουν.
- Ο Ανάξιος -