Κάθε φορά που πληγώνεσαι, έστω και αν πληγώνεσαι στο ίδιο μέρος, μετανόησε και εξομολογήσου. Κάποτε το φάρμακο της Χάριτος θα γιατρέψει ολότελα, την συγκεκριμένη πληγή... Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας..
Όμορφα λόγια, απλά, κατανοητά που έχουν όμως ένα μεγάλο υπόβαθρο... Θα πάρουμε αυτά τα λόγια από τον Γέροντα Εφραίμ για να δούμε λίγο κάτι που στις σημερινές ημέρες είναι πολύ σημαντικό..... Γιατί πέφτουμε συνεχώς στα ίδια αμαρτήματα,τι είναι αυτό που βοηθά την αδυναμία της φύσης μας να ξαναπέφτουμε στις παγίδες του πονηρού;; Η αλήθεια είναι ότι στις σημερινές ημέρες αυτό το όμορφο κείμενο είναι τόσο επίκαιρο μιας και είναι η άποψη αρκετών ανθρώπων και αυτών που είναι στο κόλπο της εκκλησίας αλλά και αυτών που είναι πιο έξω από αυτή.
Έχει σημασία να δούμε γιατί συμβαίνει αυτό και μπορεί να επαναλαμβανόμαστε αλλά έχει σημασία.... Ένας λόγος είναι η έλλειψη κατήχησης... είναι η έλλειψη των πνευματικών όπλων απέναντι στην πανουργία του έκπτωτου Εωσφόρου, της σύγχρονης αντιμετώπισης της ορθοδόξου πίστεως και της αμάθειας ή της χειρότερης ημιμάθειας...
Πλέον στις μέρες μας ο καθένας έχει μάθει να θεολογεί, να ρητορεύει υπέρ των απόψεων του χωρίς να έχει κάνει την απαραίτητη έρευνα, λίγο η μελέτη που κάνει μόνος του( λάθος μέγα διότι πάντοτε καλό είναι να έχουμε μαζί μας ή σύμβουλο μας έναν πνευματικό), λίγο η παράδοση του τόπου και της οικείας του( με όλες τις προλήψεις και τις πλάνες που έχουν συντηρηθεί από αρχαιοτάτων χρόνων ως παράδοση θρησκευτική ενώ δεν έχουν καμία σχέση με την Ορθόδοξη πίστη), λίγο η αποσπασματική αντιγραφή όσων ακούει και του αρέσουν δημιουργούν μια εικόνα γνώσεως.... Εν μέρει ζηλεύω τους πρώτους χριστιανούς όπου για να βαπτισθούν έπρεπε να διανύσουν μια μακρόχρονη πορεία κατήχησης, βέβαια είχε ως αποτέλεσμα να στερούνται την δυνατότητα της συνύπαρξης με τον Τριαδικό Θεό ως Χριστιανοί, δεν είχαν αυτή την βοήθεια του Αγίου Πνεύματος από την νηπιακή ηλικία έως και την πλέον ώριμη ενηλικίωση... Όμως μάθαιναν για τον Θεό πράγματα που εμείς σήμερα έως και το τέλος της ζωής μας μπορεί να μην τα ξέρουμε.... Τα γράφω απλοϊκά γιατί αυτό ίσως να είναι και το μειονέκτημα της εκκλησίας το να κατηχούνται οι άνθρωποι σήμερα με τις δύσκολες θεολογικές ερμηνείες που πολλές φορές είναι δυσνόητες..
Στερούνται σήμερα οι άνθρωποι της κατήχησης και αυτής του λόγου αλλά και της εμπειρικής δηλαδή να κατηχήσαι από το παράδειγμα του Ιερέως, των γονέων, του πνευματικού και της κοινωνίας... Ευτυχώς όμως όχι στον απόλυτο αριθμό αλλά πάντα στο ποσοστό που όντως συμβαίνει και όλοι μας το έχουμε δεί, δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλο μας..
Με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να ψάχνει μόνος του να αποκτήσει την γνώση ενός ωκεανού στο μικρό ποτήρι του μυαλού του...
Μια κυρία που εκκλησιάζεται συχνότατα και συμμετέχει σε κύκλους και κατηχητικά αλλά και ομιλίες μου απάντησε στην ερώτηση τι σημασία έχουν τα δάχτυλα του χεριού όταν τα ενώνουμε για να κάνουμε τον σταυρό μας... Η απάντηση;; Τα τρία δάχτυλα είναι η Γη, ο ουρανός και η θάλασσα και τα δύο που είναι ενωμένα με την παλάμη μας η φωτιά και ο αέρας... Το υπέθεσε διότι στα κατηχητικά και στους κύκλους μαθαίνουν άλλα πράγματα, το θυμόταν από την γιαγιά της όπως είπε χαρακτηριστικά....Μια μαμά μου ανέφερε ότι το παιδί της μαλώνει μαζί της συνεχώς γιατί δεν την ακούει όταν του λέει να κάνει την προσευχή του ενώ το παιδί δεν την έχει δεί ποτέ να προσεύχεται... Ένας πατέρας αντέδρασε προς την κόρη του γιατί ενώ μπορούσαν να κοινωνήσουν φέτος την Ανάσταση σε μια εκκλησία αυτή του αρνήθηκε γιατί δεν ήθελε να κάνει κάτι που οι άλλοι τους το είχαν απαγορεύσει και διαμαρτυρήθηκε και στον παπά που της κάνει κατήχηση... Είναι αυτή η έννοια της διάκρισης που δεν την έχουν όλοι... Τα νέα παιδιά λόγω της έλλειψης κατήχησης αυτό που κάνουν είναι απλά να googlαρουν όπως το λένε και να πέφτουν σε πλάνες αφού στο διαδίκτυο υπάρχει κάθε λογής εξήγηση για θεολογικά θέματα τα οποία δεν τα φωτίζουν αλλά τα μπερδεύουν... Υπάρχουν οι απορίες οι όσιοι και οι μάρτυρες τι σχέση έχουν με τους Αγίους, υπάρχει η άγνοια ότι την Κυριακή στον Όρθρο διαβάζονται τα εωθινά Ευαγγέλια και ότι το Ευαγγέλιο βγαίνει προς προσκύνηση όπως την ημέρα της Αναστάσεως γιατί είναι Αναστάσιμη η ημέρα της Κυριακής, δεν γνωρίζουν τον όρθρο και το μεσονυκτικό αλλά googlαρουν να βρούν αν ισχύει ότι ο άνθρωπος εξελίχθηκε από τον πίθηκο.... Ένας άλλος ώριμος κύριος που δεν μιλά χρόνια με τον αδελφό του, δεν έχει κάποιο κώλυμα και πηγαίνει και κοινωνεί κανονικά... Όλα αυτά τα απλά παραδείγματα είναι δείγμα της έλλειψης κατήχησης και αυτό συνεπάγεται ότι τα πνευματικά όπλα απέναντι στους πειρασμούς είναι αδύναμα και η άμυνα μας καταρρέει πάντοτε στους πιο απλούς και συχνούς πειρασμούς... Βλέπετε ο πονηρός έχει σπουδάσει την αδυναμία μας και εμείς δεν αντιλαμβανόμαστε ότι η μόνη προστασία είναι να ενισχύσουμε την πίστη μας με την κατήχηση.... Πρέπει να μάθουμε να γινόμαστε ορθά πνευματικά παραδείγματα για τα παιδιά μας, για το ποίμνιό μας και για την κοινωνία μας...Ως προς εμάς τους Ιερείς οφείλουμε να κατηχήσουμε πρώτα τον εαυτό μας μέσα από την ποιμαντική διακονία μας και την ζωή μας γιατί κάποια στιγμή μπορεί να βρεθούμε στη θέση ενός Ιερέως που εξομολογούσε έναν νεαρό που ήταν καθηλωμένος σε αναπηρικό αμαξίδιο μετά από μια αρρώστια που τον επισκέφθηκε και πήρε ένα ισχυρό μάθημα ζωής.. Αυτός ο νεαρός είχε την υγεία του και η ζωή του ήταν άσωτη και μακρυά από την εκκλησία κάποια στιγμή όταν ήρθε η ασθένεια αντιλήφθηκε τα πράγματα διαφορετικά και άλλαξε μόνος του χωρίς την βοήθεια κάποιου... Ήρθε κοντά στην εκκλησία άρχισε να εξομολογείται και κάποια στιγμή είπε στον πνευματικό του, ο Θεός μου πήρε τα πόδια αλλά μου έδωσε την αληθινή ζωή δεν ξέρω αν θέλω να αποκτήσω τα πόδια μου γιατί φοβάμαι μην πέσω ξανά μέσα στον βούρκο που ήμουν... Φοβερό παράδειγμα ο νέος αυτός ως αποτέλεσμα της παιδαγωγίας που ο ίδιος άντλησε μέσα από την δύσκολη στιγμή της ζωής του.... Υπάρχουν οικογένειες που πληρώνουν σήμερα θεολόγους να κατηχούν τα παιδιά τους ώστε να είναι σίγουροι ότι τα παιδιά τους θα κατηχηθούν σωστά και εμείς οι Ιερείς έχουμε άδεια τα κατηχητικά σχολεία των ενοριών, αυτό πρέπει να μας προβληματίσει αν μη τί άλλο... Αυτή τη στιγμή που ξεκινά πάλι η ζωή μας ας αφιερώσουμε και λίγο ποιοτικό χρόνο στην κατήχηση του εαυτού μας συμμετέχοντας σε κύκλους μελέτης της ορθοδόξου πίστεως και δίνοντας ένα πραγματικό παρόν στην εκκλησία και όχι απλά να κοιτάμε το ρολόι ώστε να ακούσουμε το Δι' ευχών και να απορρίπτουμε την επεξήγηση του Ευαγγελίου....Ένα σπίτι χτίζεται βάζοντας τα σωστά θεμέλια, μια αρρώστια αντιμετωπίζεται με την σωστή τήρηση της αγωγής των φαρμάκων, μια ψυχή φωτίζεται κατανοώντας το άκτιστο φώς του Χριστού..
Η έλλειψη κατήχησης είναι η πνευματική αρρώστια του Αιώνος μας, μέσα από αυτή την αμάθεια έχουμε δώσει στον πονηρό την ευκαιρία να μας σκανδαλίζει και πολλές φορές να μας κερδίζει, ρίχνοντας μας στο σκοτάδι της θλίψης,του θυμού και της αδιαφορίας για την Σωτηρία της ψυχής.... Ας επιστρέψουμε στο φώς του κόσμου στον Κύριο Ιησού Χριστό ας καθήσουμε δίπλα στην διδασκαλία Του μέσα από το Ιερό Ευαγγέλιο όπως οι πρώτοι ακόλουθοι Του στην επίγεια παρουσία Του... Ας διδαχθούμε την πίστη μας και ας οχυρωθούμε με την γνώση της Ορθοδόξου πίστεώς μας.
Αυτά καταθέτουμε στην αγάπη σας πάντοτε με σεβασμό προς τον άνθρωπο που τον αγγίζουν αλλά και προς ενίσχυση σε αυτόν που τα τηρεί... Δεν είναι σε όλες τις βαθμίδες της εκκλησίας και της κοινωνίας στον απόλυτο αριθμό γι' αυτό άλλωστε ο Χριστός είναι δίπλα μας ακόμα αλλά έστω και στον αριθμό που αντιπροσωπεύουν αυτές οι σκέψεις να μπορέσουμε να ενισχύσουμε να αλλάξουμε όλοι μας προς τον Χριστό.
- Ο Ανάξιος -