Ο ιός του Κορωνοιού και η Θεία Μετάληψη.

Κορωναιος – Εκκλησία:

 Σύμφωνα με τους κληρικούς της  Ορθόδοξης Εκκλησίας δεν υπάρχει κίνδυνος μόλυνσης από το μικρόβιο του κορωναιού κατά την Θεία Μετάληψη/ Θεία Κοινωνία.

ΣΤΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΛΗΨΗΣ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟ ΨΩΜΙ ΚΑΙ ΤΟ ΚΡΑΣΙ. ΥΠΑΡΧΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ Ο ΧΡΙΣΤΟΣ.


Η ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΑ ΜΟΛΥΝΣΗΣ ΑΠΟ ΚΟΡΟΝΑΪΟ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΘΕΙΑΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΜΥΣΤΗΡΙΟΥ ΤΗΣ ΜΕΤΑΛΗΨΗΣ ΑΠΟ ΕΝΑ ΚΟΙΝΟ ΚΥΠΕΛΛΟ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ!


Παραθέτουμε μερικά ιστορικά παραδείγματα για τη μετάδοση ασθενειών στην Εκκλησία κατά την Θεία Μετάληψη/Θεία Κοινωνία:

Υπάρχουν αρκετοί πιστοί χριστιανοί οι οποίοι φοβούνται τη Θεία Κοινωνία, ειδικά το χειμώνα που κυκλοφορούν ιοί και γρίπες, ώστε να αποφύγουν τη μόλυνση από τα μικρόβια άλλων πιστών.

Εάν όμως ίσχυε κάτι τέτοιο θα είχαν αρρωστήσει πάμπολλοι από τους ιερείς ειδικά από τη στιγμή που καταναλώνουν το περιεχόμενο του Άγιου ποτηριού, μέσω του οποίου έχουν κοινωνήσει προηγουμένως 100άδες χριστιανοί πολλοί από τους οποίους μπορεί να κουβαλούν μικρόβια γρίπης, ιώσεων ή άλλων παθήσεων.

Παρόλα αυτά όμως κανένας ιερέας δεν έπαθε τίποτα σημαντικό. Πιθανώς το ίδιο ισχύει και στη μετάδοση του κορωναιού.

Το Αίμα και το Σώμα του Θεού είναι «πυρ καταναλίσκον».

Διαβάστε παρακάτω τα περιστατικά:


ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ 1

«Η Αγία Λαβίδα»

Την εποχή που ο Παντελεήμων Φωστίνης, Μητροπολίτης Χίου, εκτελούσε χρέη ιεροκήρυκα Αττικής πήγε μια ημέρα να τελέσει την λειτουργιά στο ιατρείο της «Σωτηρίας».
Τότε σε κάποια στιγμή του έφεραν οι νοσοκόμες ένα πιάτο μεγάλο με πολλά κουτάλια.
– Τι τα φέρατε αυτά; τους ρώτησε.
– Μας ενημέρωσαν οι αρχιγιατροί να τελέσετε την Θεία Κοινωνία με αυτά τα κουταλάκια για τους ασθενείς, ξεκινώντας από τους πιο ελαφριά αρρώστους και στην συνέχεια στους ασθενείς με τα πιο σοβαρά περιστατικά.
– Δεν χρειάζονται αυτά, απάντησε με πίστη ο ιερέας. Έχω την Άγια λαβίδα.
Και όντως στη Θεία Μετάληψη κοινώνησε χωρίς καμία αλλαγή τους ασθενείς και ύστερα προχώρησε στην ωραία πύλη για να καταλύσει.
Αυτό το έκανε για να μπορούν να δουν όλοι, πως δεν υπάρχει περίπτωση μόλυνσης από μικρόβια κατά την μετάληψη, αλλά και για να μάθουν οι γιατροί ότι η Θεία Κοινωνία είναι «φωτιά που καίει τα πάντα».

Πηγή: Βασιλοπούλου Χαραλάμπους Αρχιμανδρίτης, «Θαύματα που είδαν τα μάτια μου».
Βιβλίο: » Θαύματα και Αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία» εκδ. Ι. Μονής Παρακλήτου. σ. 149.

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ 2

» Ο τρελός » 

Ένα παρόμοιο περιστατικό συνέβη και στα Γιάννενα το 1942.
Ο ιεροκήρυκας Πετράκης Βενέδικτος, μετά τη Θεία Λειτουργία στην εκκλησιά του Κάστρου, πήγε στο Νοσοκομείο όπου στεγαζόταν και το σανατόριο (θεραπευτήριο των φυματικών) ώστε να κοινωνήσει τους άρρωστους.
Ένας πιστός ο οποίος ήταν βαριά φυματικό μόλις κοινώνησε έφτυσε αίμα και ένα κομμάτι ψωμί επάνω στο σεντόνι.
Αμέσως ο πάτερ Πετράκης το πήρε με την αγία λαβίδα, το έφαγε και τους είπε να κάψουν το σεντόνι.
Οι γιατροί το είδαν και τρομοκρατήθηκαν.
» Τι κάνει αυτός ο τρελός; » φώναξαν.
» Δυστυχώς σε λίγο θα δείτε π. Βενέδικτο με καλπάζουσα φυματίωση! «
Όμως δεν κατάφεραν ποτέ να τον δουν με καλπάζουσα φυματίωση! Η χάρη του μυστηρίου της Μεταλήψεως δεν επέτρεψε να πάθει τίποτα!

Πηγή: Βασιλοπούλου Χαραλάμπους αρχιμανδ., «Θαύματα που είδαν τα μάτια μου».
Βιβλίο: » Θαύματα και Αποκαλύψεις από τη Θεία Λειτουργία «εκδ. Ι. Μονής Παρακλήτου. σελ. 150

ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ 3

» Ένας δύσπιστος γιατρός «

Ο Δημήτριος Παναγόπουλος (1916-1982), ένας θεοφώτιστος λαϊκος ιεροκήρυκας, κήρυττε ακόμα και στο νοσοκομείο «Σωτηρία» στο οποίο πολλοί δεν πλησίαζαν καν υπό το φόβο των μικροβίων και της φυματίωσης.
Στο νοσοκομείο τον ακολουθούσε ο ιερέας π. Δημήτρης Παπαντωνης ο οποίος εξομολογούσε τους αρρώστους από φυματίωση και τελούσε την Θεία Λειτουργία.
Μια ημέρα ένας γιατρός ο οποίος παρακολουθούσε τις ομιλίες αρκετά προβληματισμένος, πλησίασε τον ιεροκήρυκα και του λέει:
– Κύριε Παναγόπουλε, ο ιερέας είναι αδύνατον να καταλύει το περιεχόμενο του ‘Αγιου ποτηριού. Με αυτό κοινωνούν τόσοι άρρωστοι και ασθενείς, και όπως γνωρίζουμε το μικρόβιο της φυματίωσης μεταδίδεται με το σάλιο.
Τι κάνει λοιπόν ο ιερέας το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου που περισσεύει; Το χύνει στο χωνευτήρι; Αυτό όμως δεν είναι μεγάλη αμαρτία;
– «Αυτό το πράγμα δεν γίνεται ποτέ» απάντησε ο ιεροκήρυκας.

«Ο ΧΡΙΣΤΟΣ ΔΕΝ ΜΟΛΥΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΜΙΚΡΟΒΙΑ.»

Επίσης από τα άχραντα Μυστήρια δεν υπάρχει κανένας απολύτως κίνδυνος μόλυνσης από μικρόβια και ασθένειες.

Ο γιατρός παρολαυτα δεν μπορούσε να πιστέψει. Τότε ήταν που τον προέτρεψαν να παρακολουθήσει την επόμενη Θεία Λειτουργία. Τον προέτρεψαν επίσης στο τέλος να κάτσει κάπου ώστε να μπορεί να βλέπει τις κινήσεις του ιερέα κατή την ώρα της καταλύσεως.

Τελικά, έτσι και έγινε.

Ο γιατρός είδε με τα μάτια του το λειτουργό να καταλύει το περιεχόμενο του Άγιου ποτηριού. Επίσης τον είδε με τα μάτια του μάλιστα να ρίχνει νάμα 2-3 φορές, έτσι ώστε να μην μείνει ούτε ίχνος από το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου από το κύπελλο της Θείας Κοινωνίας.

Από εκείνη τη στιγμή και έπειτα ο γιατρός όχι απλώς μόνο πίστευε αλλά επίσης εκκλησιαζόταν και κοινωνούσε μαζί με τους αρρώστους και τους ασθενείς.