Η Βιβλιοπρόταση της Εβδομάδας

Τ Ο    Β Ο Υ Ν Ο

Ήταν στα μέσα της δεκαετίας του ενενήντα, όταν σε κάποια Ακολουθία του Εσπερινού στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής Ν. Σμύρνης, στο Αναλόγιο, γνώρισα έναν πάρα πολύ περίεργο άνθρωπο!
 Είχε τότε μακριά μαλλιά, τα οποία είχε δέσει σε κοτσίδα, κάτι ασυνήθιστο για άνδρα της ηλικίας του και μάλιστα εκκλησιαζόμενο.
Και το περίεργο ήταν πως συνόδευε τον ψάλτη του Ναού κάνοντας δεύτερη φωνή. Όταν τελείωσε η Ακολουθία ο κυρ-Γιώργος ο ψάλτης μας σύστησε.
Ήταν ο Γιάννης Αραμπατζής!
Φαίνεται ότι διέκρινε ζωγραφισμένη την απορία στο πρόσωπό μου και είπε: "Δεν γνωρίζω βυζαντινή μουσική, μουσικός είμαι στο επάγγελμα".
Από τότε τον συναντούσα συχνά. Μαζί του σχεδόν πάντα συζητούσα εδάφια της Αγίας Γραφής.
Δεν σας κρύβω ότι με εξέπληττε κάθε φορά με τις ευαγγελικές γνώσεις του. Ωστόσο δεν είχαμε ιδιαίτερη φιλική σχέση.
Συναντιόμαστε μόνο μετά τις ακολουθίες στον Ιερό Ναό. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)