Κατά Μάρκο Άγιο Ευαγγέλιο, Κεφάλαιο Δ'(4) 35-41
Καὶ λέγει αὐτοῖς ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ ὀψίας γενομένης· διέλθωμεν
εἰς τὸ πέραν.
καὶ ἀφέντες τὸν ὄχλον παραλαμβάνουσιν αὐτὸν ὡς ἦν ἐν τῷ πλοίῳ·
καὶ ἄλλα δὲ πλοῖα ἦν μετ᾿ αὐτοῦ.
καὶ γίνεται λαῖλαψ ἀνέμου μεγάλη, τὰ δὲ κύματα ἐπέβαλλεν εἰς
τὸ πλοῖον, ὥστε ἤδη αὐτὸ βυθίζεσθαι.
καὶ ἦν αὐτὸς ἐπὶ τῇ πρύμνῃ ἐπὶ τὸ προσκεφάλαιον καθεύδων· καὶ διεγείρουσιν αὐτὸν καὶ λέγουσιν αὐτῷ· διδάσκαλε, οὐ μέλει σοι ὅτι ἀπολλύμεθα;
καὶ διεγερθεὶς ἐπετίμησε τῷ ἀνέμῳ καὶ εἶπε τῇ θαλάσσῃ· σιώπα,
πεφίμωσο. καὶ ἐκόπασεν ὁ ἄνεμος, καὶ ἐγένετο γαλήνη μεγάλη.
καὶ εἶπεν αὐτοῖς· τί δειλοί ἐστε οὕτω; πῶς οὐκ ἔχετε πίστιν;
καὶ ἐφοβήθησαν φόβον μέγαν καὶ ἔλεγον πρὸς ἀλλήλους· τίς ἄρα
οὗτός ἐστιν, ὅτι καὶ ὁ ἄνεμος καὶ ἡ θάλασσα ὑπακούουσιν αὐτῷ;
Νεοελληνική Απόδοση
Η κατάπαυση της τρικυμίας
Και τους λέει εκείνη την ημέρα, όταν βράδιασε: «Ας περάσουμε
αντίπερα στη λίμνη».
Και αφού άφησαν το πλήθος, παραλαβαίνουν αυτόν όπως ήταν
μέσα στο πλοίο. και άλλα πλοία ήταν μαζί του.
Και γίνεται λαίλαπα μεγάλη από άνεμο και τα κύματα ρίχνονταν
πάνω στο πλοίο, ώστε ήδη το πλοίο να γεμίζει νερά.
Αλλά αυτός ήταν στην πρύμη πάνω στο προσκεφάλι και κοιμόταν.
Και τον ξυπνούν και του λένε: «Δάσκαλε, δε σε μέλει που χανόμαστε;»
Και αφού σηκώθηκε, επιτίμησε τον άνεμο και είπε στη θάλασσα:
«Σώπα, φιμώσου». Και κόπασε ο άνεμος και έγινε μεγάλη γαλήνη.
Και τους είπε: «Γιατί είστε δειλοί; Ακόμα δεν έχετε πίστη;»
Και φοβήθηκαν με φόβο μεγάλο και έλεγαν ο ένας προς τον
άλλο: «Ποιος άραγε είναι αυτός που και ο άνεμος και η θάλασσα τον υπακούνε;»